راه‌های مقابله با ترس از عدم موفقیت و شکست
تاریخ انتشار: ۷ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۹۹۰۹۵
به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، ترس از شکست امری رایج در بین بسیاری از مردم در سراسر جهان است و فارغ از سن و سال افراد دارای تاثیرات مثبت و منفی مختلفی است و یکی از تاثیرات مثبت ترس از شکست این است که شما را وادار به ایجاد آمادگی در خود می کند و همچنین به شما این امکان را می دهند که قبل از گرفتن هر تصمیمی به خوبی درمورد آن فکر کنید و عاقلانه ترین تصمیم را بگیرید .
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بیشتر بخوانید:
دور کردن استرس هنگام خواب شبانهیکی از قابل توجه ترین تاثیرات منفی ترس از شکست این است که شما را از انجام بسیاری از کار ها باز می دارد و جلوی آزادی و شجاعت شما را برای ریسک کردن برای رسیدن به موفقیت می گیرد . همه افراد دنیا حتی موفق ترین و ثروتمند ترین آن ها نیز زمانی دچار ترس از عدم موفقیت شده اند .
چگونه با ترس از شکست در خود مقابله کنیم؟ترس از شکست مانع رسیدن شما به موفقیت می شود . مردم عمدتا از عدم موفقیت و عدم اعتماد به توانایی های خود می ترسند. در حالی که افرادی که اعتماد به نفس دارند و به توانایی های وجودی خود ایمان دارند، هرگز به شکست فکر نخواهند کرد .
بسیاری از مردم به دلیل مورد تمسخر قرار گرفتن توسط سایر افراد، سرزنش شدن و غیره دچار ترس از عدم موفقیت و شکست خوردن می شوند. در این قسمت به بیان نکاتی موثر برای مقابله با ترس از عدم موفقیت خواهیم پرداخت.
۱. مثبت فکر کنیدیکی از موارد اساسی برای مقابله با ترس از شکست، مثبت اندیشی است و از این طریق قادر خواهید بود تا اعتماد به نفس خود را افزایش دهید و افکار منفی تان را به افکاری مثبت تبدیل کنید .
تفکر مثبت، یک رویکرد روانشناختی و عاطفی است که به مردم در سراسر جهان کمک می کند تا نیمه مثبت هر چیزی را بنگرند و به دنبال دریافت نتیجه مثبت باشند . برای غلبه بر ترس خود، باید در انجام فعالیت های روزانه تان مثبت اندیش باشید .
۲. از پرداختن به افکار منفی خودداری کنیدتفکرات منفی باعث افزایش ترس از شکست در افراد می شوند و بنابراین باید برای جلوگیری از شکست خود، بر افکار منفی تان غلبه کنید و به یاد داشته باشید که افکار منفی نه تنها نمی توانند برای شما نتایج مثبتی به ارمغان بیاورند، بلکه باعث از بین رفتن آینده و حتی زمان حال شما نیز می شوند . در مقابل افکار مثبت باعث بهبود عملکرد شما، آمادگی برای ریسک کردن ، ایمان به توانایی های خود و افزایش سلامتی و بهبود عملکرد شما می شوند.
۳. علت ترس خود را شناسایی کنیدبا شناسایی علت ترس خود، می توانید ترس تان را از بین ببرید. دلایل زیادی برای ترس از شکست وجود دارد و بنابراین شما باید علت واقعی ترس را شناسایی کنید که این امر به شما در ریشه کن کردن ترستان کمک فراوانی می کند .
بنشینید و از خود بپرسید که ترس از شکست به چه دلیلی در وجود شما ایجاد شده و دلیل واقعی آن چیست و به یاد داشته باشید که ترس از عدم موفقیت باعث افزایش کنترل والدین، عدم اعتماد به نفس ، خجالتی و ترسو بودن و تضعیف مهارت های شما می شوند .
۴. از استرس دادن به خود خودداری کنیددر صورت داشتن استرس، نمی توانید در انجام اعمال خود به خوبی تمرکز کنید و آن ها را به بهترین شکل ممکن انجام دهید و از این رو بهتر است که مسئولیت های کمتری به عهده بگیرید تا بتوانید در انجام آن ها خونسردی خود را حفظ کنید و به بهترین شکل آن ها را به پایان برسانید .
۵. از تلاش بیش از حد خودداری کنیدبرای غلبه بر ترس از ناکامی ها باید تلاش زیادی کرد . بسیاری از افراد برای رسیدن به اهداف خود بیش از حد تلاش می کنند که این یک عادت بسیار بد است.
با کمی استراحت و دست از کار کشیدن می توانید تغییرات زیادی در زندگی خود ایجاد کنید و بدانید که تلاش بیش از حد باعث ایجاد استرس در شما می شود و با کم کردن تلاش خود می توانید تمرکز بیشتری بر روی امور تان داشته باشید و کمتر دچار خطا و اشتباه شوید .
۶. ذهن خود را آزاد کنیدبا آزاد کردن ذهن خود قادر به برطرف کردن ترس از شکست خواهید بود . ذهن آزاد بیان گر عاری بودن ذهن شما از انواع مشکلات ، افکار منفی ، استرس و نگرش غیر خوش بینانه است .
آزاد کردن ذهن تان این امکان را به شما می دهد تا ذهن خود را از احساسات و افکار منفی رهایی بخشید که در نهایت باعث رسیدن شما به آرامش و موفقیت می شود .
۷. مشورت کردن با افراد با تجربهبسیاری از افراد نسبت به گرفتن راهنمایی از افراد با تجربه بی تفاوت هستند . برای رسیدن به موفقیت در فعالیت های خود، کمک گرفتن از افراد با تجربه بسیار ضروری است و همچنین باعث کاهش ترس شما از عدم موفقیتتان نیز می شود .
افراد زیادی وجود دارند که می توانند توصیه های مناسبی به شما ارائه دهند و شما نباید این افراد و نصایح آن ها را نادیده بگیرید زیرا آن ها می توانند راه های مناسبی برای رهایی از ترس از عدم موفقیت به شما ارائه دهند .
سایر نکات مهم درباره مقابله با ترس از شکستنکات بسیار زیادی برای مقابله شما بر ترس از عدم موفقیتتان وجود دارد که عبارتند از :
نگرش خود را نسبت به اعمال تان تغییر دهید زیرا اگر دائما در این تصور باشید که اعمالتان به شکست ختم خواهد شد، همین اتافق برایتان رخ خواهد داد .
باورهای منفی خود را تغییر دهید و نیمه پر لیوان را بنگرید .
بپذیرید که شما کامل نیستید و شکست احتمالی خود را بپذیرید .
ناتوانی و عدم درک خود از بعضی موضوعات را بپذیرید که این امر به شما در درک بهتر نقاط ضعف تان کمک می کند .
بپذیرید که شما قادر به انجام همه کار ها در جهان نیستید .
از هرگونه رفتار، اندیشه، احساسات و یا هر عملی که باعث تضعیف روحیه شما می شود خودداری کنید .
به توانایی ها، مهارت ها و دانش خود اعتماد کنید .
به شکست های خود به چشم تجربیاتی گرانبها نگاه کنید .
رویکرد های خود را ارزیابی کنید و رویکردی تنظیم کنید که باعث سهولت بیشتر شما شود.
از فکر کردن به اینکه شما یک بازنده هستید خودداری کنید و همیشه مهارت ها و توانایی های خود را تحسین کنید .
با احساسات منفی خود مانند نا امید ، پشیمانی ، عصبانیت و غم مقابله کنید .
ترس از شکست باعث تضعیف روحیه شما می شود و بنابراین سعی در جلوگیری از شکست خود داشته باشید .
انتهای پیام/
کد خبر: 1154547 برچسب‌ها دانستنی هامنبع: ایسکانیوز
کلیدواژه: دانستنی ها مقابله با ترس توانایی ها خودداری کنید داشته باشید ترس از شکست افکار منفی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۹۹۰۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
راهکارهای جایگزین تنبیه بدنی در کودکان
یک روانشناس در مورد تنبیه کودک گفت: شما می‌توانید با استفاده از محرومیت‌سازی، محدویت‌های کلامی یا تقویت منفی به صورت غیرفیزیکی کودک را تنبیه کنید. چرا که تنبیه بدنی می‌تواند خشم، پرخاشگری، و طیف وسیعی از اختلالات هیجانی و رفتاری را برای کودک به همراه داشته باشد.
به گزارش ایسنا، سحر پهلوان‌نشان روانشناس کودک و نوجوان در گفت‌وگو با ایسنا با بیان تعریف تنبیه از دیدگاه روانشناسی گفت: در روانشناسی کودکان و نوجوانان، تنبیه را به عنوان یکی از شیوه‌های رایجی که ذیل رفتار درمانی به شمار می‌آید در نظر می‌گیرند، شیوه‌ای که برای آموزش برخی از مفاهیم یا اجتناب از انجام برخی از موارد، توسط خانواده‌ها یا افرادی که در حوزه آموزش، تعلیم و تربیت هستند می‌تواند اعمال شود.
شکل‌های مختلفی از تنبیه وجود دارد
این روانشناس در ادامه با بیان اینکه کلمه تنبیه در نظر عوام، همان تنبیه فیزیکی و بدنی است، گفت: ما شکل‌های مختلفی از تنبیه را داریم برای مثال شکلی از تنبیه می‌تواند به شکل تقویت منفی باشد. در شکل دیگر از تنبیه، کودک از موضوع مثبتی که برای او لذت یا خوشحالی به همراه داشته دور شود، یا در اختیار او قرار نمی‌دهیم. بنابراین شما می‌توانید با استفاده از محرومیت‌سازی، محدویت‌های کلامی یا تقویت منفی به صورت غیرفیزیکی کودک را تنبیه کنید. چرا که تنبیه بدنی می‌تواند خشم، پرخاشگری، و طیف وسیعی از اختلالات هیجانی و رفتاری را برای کودک به همراه داشته باشد.
از تنبیه بدنی در موارد خاصی استفاده می‌شود
پهلوان نشان تأکید کرد: تنبیه‌ها اگر بخواهند مؤثر باشند نباید جسمی و فیزیکی باشند مگر در مواقعی که یک آسیب جدی متوجه کودک می‌شود یا کودک ناخواسته آسیب جانی که به فرد دیگر یا به اموال و دارایی دیگران وارد می‌کند. مثلاً آتش‌افروزی‌هایی که برخی کودکان انجام می‌دهند یا بازی‌های خطرناکی که می‌تواند حتی منجر به مرگ کودک یا فرد همسال او شود. یا برای بچه‌هایی که سابقه مشکلات رفتاری مانند اوتیسم و کم‌توانی ذهنی دارند، چون قوه ادراک آنان از لحاظ شناختی رشد پیدا نکرده است. در برخی مواقع از تنبیه‌های فیزیکی هم استفاده می‌شود. ولی در مواردی غیر از این، بیشتر توصیه می‌شود که از شیوه تنبیه‌های غیر جسمی مثل تقویت منفی، محروم‌سازی، تقویت‌های مثبت و .. استفاده شود.
ما شکل‌های مختلفی از تنبیه را داریم برای مثال شکلی از تنبیه می‌تواند به شکل تقویت منفی باشد.در شکل دیگر از تنبیه، کودک از موضوع مثبتی که برای او لذت یا خوشحالی به همراه داشته دور شود، یا در اختیار او قرار نمی دهیم. محرومیت سازی، تنبیه‌های غیرکلامی مانند سکوت یا پاسخ ندادن پدر یا مادر در موقعیت‌های مدنظر آنها، شیوه های دیگری از تنبیه غیر جسمی هستند.
عوامل تأثیرگذار بر تنبیه کودکان
این روانشناس ادامه داد: برای آموزش مفاهیم خاص مانند نظم نخست باید منظور خود از نظم را برای کودک مشخص کنیم. به کودک نشان دهیم رعایت نظم می‌تواند پیامدهای مثبت به همراه داشته باشد و عدم رعایت آن می‌تواند به تنبیه‌های مانند محرومیت از امتیاز خاص منجر شود.
وی افزود: نکته دوم درباره مؤثر بودن تنبیه‌ها این است که باید متناسب با کاری که کودک انجام داده یا نداده، تنبیه انجام شود. مثلاً اگر کودک درس خود را نخواند ما نمی‌توانیم به او بگوییم که خوب من به تو قول داده بودم که آخر هفته تو را به شهربازی ببرم و الان نمی‌برم. قول‌هایی که به کودک داده می‌شود اساساً باید اجرا شوند. در واقع در حال حاضر عدم اجرای این قول یک بی‌اعتمادی را در کودک ایجاد می‌کند. بنابراین تنبیه یا محرومیت مد نظر باید حول محور همان موضوع و یا در فاصله‌ی نزدیک به آن موقعیت و نه در روزهای آینده باشد.
پهلوان نشان خاطرنشان کرد: شدت تنبیه‌ها باید متناسب با سن کودک در نظر گرفته شود مثلاً زمانی باید صحبت از محروم‌سازی شود که کودک کار اشتباهی را انجام داده است. این زمان بندی باید براساس سن کودک باشد یعنی اگر کودک 3 ساله است حدوداً بین 3 تا 6 دقیقه بعد از انجام کار خطا، تنبیه مناسب صورت گیرد.
این روانشناس گفت: توصیه ما این است که والدین بیشتر بر روی رفتارهای مثبت کودک تمرکز کنند که بتواند برای کودک تشویق به همراه داشته باشد. از این رو وقتی کودک خطایی انجام می دهد و در لحظه مورد تنبیه قرار می‌گیرد باید کوچک‌ترین اتفاق مثبت را هم مورد تشویق قرار داد. این تشویق‌ها می‌تواند تصدیق کلامی، تشویق اجتماعی و نظام اقتصاد ژتونی(پاداش دادن به کودک درقبال رفتارهای مطلوب) باشد. تا کودک برای انجام رفتارهای درست، انگیزه بیشتری پیدا کند. با این شیوه اگر کودک برای جبران اشتباه تلاشی انجام دهد. با استفاده از اقتصاد ژتونی می‌تواند یک تعدادی از آن مجازات و یا تنبیه‌هایی که برای او در نظر گرفته‌شده، را کاهش داد.
تأثیرات منفی تنبیه بدنی در کودکان
این روانشناسی درباره تأثیرات منفی تنبیه بدنی در کودکان گفت: تأثیرات آن را از منظر گوناگون می‌توان بررسی کرد. این که کودک در چه بازه سنی قرار داشته باشد، یا جنس کودک چی باشد، یا کدام یک از والدین در چه موقعیت مکانی و زمانی این تنبیه را انجام داده باشند، متفاوت است. در قسمت اول یکی از تبعات این گونه از تنبیهات احساس شرم و نقص را در کودک به همراه می‌آورد که ممکن است نسبت به آن فرد تنبیه‌کننده پدر، مادر، مربی یا هر فرد دیگری، احساس ناکامی ایجاد شود که متعاقب آن می‌تواند خشم، پرخاشگری، و طیف وسیعی از اختلالات هیجانی و رفتاری را در ادامه برای کودک ایجاد کند.
پهلوان‌نشان ادامه داد: یکی دیگر از واکنش‌های که کودک در مقابل تنبیه بدنی می‌تواند انجام می‌دهد پرداختن به کارهایی است که والدین به آن حساس هستند. به این روش معمولا کودکان والدین خود را کنترل می‌کنند.
وی معتقد است: در فضای یادگیری مشاهده‌ای هم کودک یاد می‌گیرد که این یک شیوه‌ای است که خانواده می‌تواند به وسیله آن به اهدافش برسد. بنابراین او هم در ارتباط با همسالان هم‌جنس یا غیر هم‌جنس خود و یا افرادی بزرگ‌تر از خود می‌تواند به کار ببرد. شیوه‌ای برای کسب توجه و به هدف رسیدن کودک از این منظر که دیگران را مجبور کند تا یکسری کارهایی را برای او انجام دهند.
این روانشناس تأکید کرد: غیر از موردی که گفته شد ما شاهد یک فاصله‌گیری عاطفی هم در بچه‌ها هستیم. اگر اولین شیوه خانواده وقتی‌که کودک اشتباه یا خطایی را انجام می دهد، شیوه تنبیه فیزیکی و داد و بیدادهای همراه با آن باشد، باعث می‌شود که ویژگی‌هایی مانند صبر، تحمل ناکامی یا به تأخیر انداختن ارضای نیازها در بچه‌ها با مسائل زیادی مواجهه شود که آسیب‌های آن در دوران بعدی زندگی کودک هم برای ما کاملاً مشخص است. کودک از پدر و مادر خود فاصله می‌گیرد و خلأهای عاطفی زیادی برای او به وجود می‌آید و این موضوع خیلی مواقع باعث می‌شود که ارتباط ایمن کودک با منابع دل‌بستگی اولیه او مثل پدر و مادر هم دستخوش تغییر شود.
خشم، انزجار، تنفر، پرخاش، طیف وسیعی از هیجان‌های منفی که می‌تواند برای کودک اتفاق بیافتد برای او عادی می‌شود و به ابعاد مختلف زندگی کودک هم سرایت پیدا می‌کند.
وی در ادامه گفت: خیلی وقت‌ها ما با والدین مخصوصاً والدینی با حالت تکانشی‌تر یا سابقه اختلالات روانشناختی یا آستانه تحمل پایین صحبت می‌کنیم، می‌گویند که من در آن لحظه متوجه نشدم که چه اتفاقی افتاده است و بعد از آن هم پشیمان شدم. اما آن آسیبی که تنبیه بدنی حتی برای بار اول در ذهن یک کودک ایجاد کند، می‌تواند تبعات جبران‌ناپذیری را داشته باشد.
پهلوان‌نشان خاطرنشان کرد: البته خود اختلال‌های روانشناختی یا اختلال خاص والدین در این زمینه باید ارزیابی شود، تا در نظر گرفته شود که رفتار کودک چه طرح‌واره‌ای را در ذهن والدین فعال می‌کند که با اشتباه کودک خشم عجیب غریبی در مادر یا پدر فعال می‌شود که به طبع آن رفتار فیزیکی بر روی کودک انجام می گیرد.
اگر اولین شیوه‌ی خانواده وقتی‌که کودک اشتباه یا خطایی را انجام می دهد، شیوه تنبیه فیزیکی و دادو بیدادهای همراه با آن باشد باعث می‌شود که ویژگی‌هایی مانند صبر، تحمل ناکامی یا به تأخیر انداختن ارضای نیازها در بچه‌ها با مسائل زیادی مواجهه شود که آسیب‌های آن در دوران بعدی زندگی کودک هم برای ما کاملاً مشخص است. کودک از پدر و مادر خود فاصله می‌گیرد و خلأهای عاطفی زیادی برای او به وجود می‌آید و این موضوع خیلی مواقع باعث می‌شود که ارتباط ایمن کودک با منابع دل‌بستگی اولیه او مثل پدر و مادر هم دستخوش تغییر شود.
علت مقابله به مثل کودکان در تنبیه بدنی
این روانشناس کودک در پاسخ به سؤالی درباره‌ی اینکه چرا بچه‌ها وقتی مورد تنبیه بدنی قرار می‌گیرند دقیقاً مقابله به مثل می‌کنند و همان رفتار را در مقابل والدین انجام می‌دهند، گفت: در سنین تقریباً 3تا 6 سالگی که کودکان در مرحله دوم روانشناختی خود هستند نیروی اراده در حال شکل گرفتن است. این نیروی اراده و آن مقاومت گرایی‌ها و منفی‌گرایی‌هایی که کودکان دارند. باعث نه گفتن آنان می‌شود و در سطح جسمی هم کودک متوجه توانایی بدنی و ماهیچه‌ای خود شده است و می‌خواهند در مقام عمل این توانایی را نشان دهد تا ببیند آیا دقیقاً می‌توانند همان کار را انجام دهد.
پهلوان‌نشان تأکید کرد: به هر حال منبع الهام کودک والدین هستند تصور آنها این است که اگر والد کاری را انجام می‌دهد این کار، درست است. بنابراین او هم امتحان می‌کند تا ببیند آن نتیجه‌ای که والد می‌خواهد از کودک بگیرد کودک هم می‌تواند آن نتیجه را از والد بگیرد؟ به همین خاطر است که می‌گوییم از آنجایی که بچه‌ها مشاهده کنندگان قوی هستند و تقریبا در 5 تا 6 سال اول زندگی‌شان هم این شخصیت روانی در حال شکل گیری است، اکیدا توصیه می‌شود تا جایی که امکان دارد، گفتگوی همدلانه بدون برانگیختگی احساس شرم و نقص در کودک اتفاق بیافتد تا هیجان کودک به شکل درستی بررسی شود. البته تنبیه اصولی مانند محرومیت، تقویت منفی، جداسازی یا شیوه‌های غیرکلامی با توجه به شرایط سنی و روشی صحیح می‌تواند یکی از روش‌های کارآمد در تربیت کودک باشد.
این روانشناس در ادامه گفت: مسئله بعدی که به شدت توصیه می‌کنیم این است که خانواده‌ها انتظارات‌شان را از کودکان در سطح متعارف، منطقی و مطلوب متناسب با سن، جنس و ویژگی‌های تحولی کودکان قرار دهند، در کنار آن پیامدهایی که انجام یا عدم انجام آن رفتار، با شکل‌های مختلف به کودک گفته شود.
اصرار کودکان بر درستی اشتباهی که انجام می‌دهند
پهلوان‌نشان در پاسخ به سوال دیگری درباره مقاومت کودکان و اصرار آنها بر اشتباه نبودن کارشان اظهار کرد: دلایل زیادی باعث می‌شود که کودک اصرار بر درست بودن کار خود داشته باشد. اگر کودک در بازه سنی 3 تا 6 سال باشد این مقاومت و منفی‌گرایی اساسا جزو شاخصه‌های تحولی او است. والدین باید از شیوه‌های دیگر و به شکل غیر مستقیم مانند استفاده از کارتون‌ها، قصه‌ها، نمایش ها و بازی با عروسک‌ها، سعی کنند آن مفهوم را آموزش دهند.
وی ادامه داد: از دلایل دیگری که باعث می‌شود بچه‌ها اشتباهات خود را نپذیرند این است که کودک در فضای ذهنی خود این داده را دارد که من اگر الان به اشتباه خود اقرار کنم کتک می‌خورم چون قبل‌تر از این هم همین موضوع اتفاق افتاده است.
این روانشناس کودک گفت: اساسا والدین در تنبیه‌های خود به دنبال راه‌حل مسئله نیستند بلکه به دنبال آن هستند که آن احساس شرم و نقص در کودک بالا بیاد و به او بقبولانیم که تو مقصر هستی. در صورتی که صورت مسئله اصلی ما باید آن اتفاق باشد. زمانی که کودک دارد به چهره والدین نگاه می‌کند و می‌بیند که این والدین بسیار برافروخته هستند و شاید ابزار خاصی هم در دست داشته باشند. مسلما از پذیرفتن اشتباه خود اجتناب می‌کند. از سوی دیگر در دوره‌ای که کودک استقلال‌ورزی را تجربه می‌کند، آن احساس شرم برای او آزار دهنده است. بنابراین شاید بهتر باشد در موقعیتی که هم والد عصبانی است و هم کودک پذیرا نیست. شروع به تنبیه کردن یا شکافتن مسئله نکنیم و اجازه دهیم کمی زمان بگذرد تا بار هیجانی فروکش کند.
وی در پایان با تاکید بر اینکه باید والدین تمرکز خود را روی خود اتفاق بگذارند. تصریح کرد: بچه‌ها متمرکز بر حال هستند و آینده‌نگری ندارند. ممکن است کاری را هم به اشتباه انجام بدهند. ولی واقعاً نیت عامدانه‌ای نبوده است. به این دلیل بعضی وقت‌ها کودکان می‌گویند که من نمی‌دانستم که این اتفاق می‌افتد و فقط می‌خواستم تجربه کنم. از این رو ما باید بر روی گفت‌وگوی همدلانه‌ای با کودک تمرکز کنیم و ببینیم که کودک در آن لحظه چگونه فکر می‌کرده و چه احساسی را داشته و چه هیجانی را تجربه کرده است.
انتهای پیام
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است